POŻEGNANIE Z DZIECKIEM

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Rozmowę z dzieckiem przeprowadź w domu

- Daj dziecku czas, nie poganiaj go i nie popędzaj

-Pożegnaj je jeden raz

- Nie daj po sobie poznać, że dla ciebie pożegnanie też jest trudne

- Szybko opuść  salę

-  Kilkukrotne żegnanie dziecka

-  Długie rozmowy przed salą

- Stanie w drzwiach i obserwowanie dziecka

RUTYNA

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Umów się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosuj go, np. „buziak, przytulenie, piąteczka i idziesz do pani”

- Odbieraj go z przedszkola o stałej porze (np. zawsze po obiedzie) /ważne szczególnie na początku adaptacji/

- Przyprowadzaj dziecko do przedszkola systematycznie

- Rutyna pozwala dziecku nabierać kontroli nad sytuacją, a rodzicowi kontroli nad czasem potrzebnym  na pożegnanie

-  Chaos i pośpiech, gdy rodzic nagle urywa pożegnanie spiesząc się np. do pracy

-  Odbieranie dziecka o różnych porach dnia - utrudnia budowanie poczucia bezpieczeństwa i przewidywalności zdarzeń

-  Brak systematyczności w przychodzeniu do przedszkola, częste nieobecności

POSTAWA RODZICA

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Uśmiech rodzica

- Radosny i pewny głos

-  Miłe słowa: „Baw się dobrze”, „Miłego dnia!” – dzięki temu dziecko nabiera przekonania, że przedszkole to miejsce, gdzie miło spędza się czas

- Słowa współczucia: „Przykro mi, ale muszę już iść” – to sugeruje, że dziecko znajduje się w przedszkolu za karę

- Przeprosiny: „Przepraszam, ale musisz tu zostać” – to sugeruje, że przedszkole jest czymś nieprzyjemnym

- Pocieszanie: „Nie bój się” – to sugeruje, że jednak jest się czego bać

- Współczucie, żal i strach w głosie rodzica to gwarancja strachu dziecka

KOMUNIKACJA

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Szczerość ze strony rodzica

- Dotrzymywanie obietnic np.: „Przyjdę zaraz po twoim obiadku”, „Dzisiaj po przedszkolu pójdziemy razem na plac zabaw”, itp.

  - „Puste” obietnice; np. „Idę po coś do auta i zaraz po ciebie wrócę” – dziecko czuje się nie tylko smutne, ale i oszukane, co sprawia, że boi się bardziej

 - Ucieczka rodzica: wychodzenie z sali bez pożegnania, gdy dziecko odwróciło swoją uwagę - dziecko szybko zorientuje się, że mamy nie ma i będzie czuło się zdezorientowane, zagubione i przestraszone

 - Nie dotrzymywanie umów zawartych z dzieckiem: „ Będę zaraz po leżakowaniu” – dziecko czuje się oszukane i traci poczucie przewidywalności, a co za tym idzie, poczucie bezpieczeństwa

 - Straszenie dziecka: „ Jak nie wejdziesz do sali, zabieram twojego misia do domu”

WEJŚCIE DO SALI

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Dziecko przyprowadzone na własnych nogach

- Dziecko na rękach rodzica, które trzeba „wyrywać” z rąk mamy

ZAUFANIE

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

- Rodzicu zaufaj! Nie dzwoń, nie dopytuj, jak dziecko się bawi, podczas jego  pobytu w przedszkolu. Pamiętaj, że brak złej wiadomości to dobra wiadomość!

- Większość dzieci adoptuje się szybciej niż nam się wydaje!

- Są jednak takie dzieci, dla których adaptacja jest szczególnie trudna i wymaga dodatkowego  wsparcia.

- Jeśli Twoje dziecko:

• ciągle płacze podczas pobytu w przedszkolu, mimo tego, że od rozstania z rodzicem minęło już sporo czasu
• nie chce bawić się z rówieśnikami
• odmawia jedzenia
• w domu jest rozdrażnione, niespokojne, płaczliwe
• sytuacja taka trwa dłużej niż miesiąc

WARTO SKONSULTOWAĆ SIĘ Z PSYCHOLOGIEM!